Bugün güneş koktu burnuma
Baharın kışkırtıcı aşifteliğini hissettim Şubatın 2'sinde
Çocukluğumdan beri mutsuzken sığındığım, mahsenimdeki o görüntü belirdi yine içime hemde kendi kendine
Yıllar geçtikçe daha da netleşen ve değerlenen o kare işte
Sakin bir bahar öğleden sonrası ve ben upuzun çimlerin üzerinde
Uzanmışım düpedüz
Yüzümde çizgi filmlerdeki gibi koca bir gülümseme
Şimdilerdeki yara gibi gülüşüme inat bir teşhircilikte
Ellerim taze ısınan etime tezat yeşil bir serinlikte
Tıpkı kalbim gibi
Serin, acelesiz ve dingin
Sanırım huzur bu
Arada bir ellerim burnumda
Taze çimen kokusu varlığımın yegane kanıtı
Yalnızım ama seçimim olan bir yalnızlık
Hem güneş var benimle flört eden
Batmak üzereyken yüzümü yalayıp geçen
Göz kapaklarımda bir karıncalanma ama gerçek bir karınca
Böyle pıtı pıtı, sürme hizasında nizami dolanan
Saygılı bir şekilde teslim ediyorum gözkapaklarımı ona
Gözyaşı pınarımdan aşağı doğru yürüyor kararlı adımlarla
Burun deliklerime yaklaştığında hanımefendiliğim tuzla buz oluyor
Koca bir hapşırıkla karınca havalanıyor
Uçuyor, ama öyle böyle değil
Burnumun ucuyla sınırlanmış gökyüzümde kayboluyor
Her seferinde daha uzun süre dayanıp, daha yükseklere uçuruyorum o karıncayı
Çünkü biliyorum gözü yükseklerde bu karıncanın
Benim mahsenimde saçlarım uzundur, baharın ılık rüzgarlarının hakkını versin diye
Ruhum alabildiğine dolgun bedenimse beni taşıyan binlerce çimene minnettar, işte o karınca kadar
Bu görüntü işte tamda bugün işe gelirken içimde ve burnumdaydı
Şanslıydım , tanrı benden makas aldı bugün…
2 yorum:
Kış güneşine aldanmamak lazım biliyorsun değil mi?
evet biliyorum geçici şuur kaybı yaratıyo bünyede:)bugün de resmen füme rengi gökyüzü ve buz gibi hava, bu havalar beni manik depresif etti yeminlen:)))
Yorum Gönder